Labrador Retrievers van de Jagershoek

Vandaag ben ik begonnen met de administratie, het eerste hondje Fleur gaat woensdag met haar nieuwe baasjes mee, ze zijn dan precies 7 weken oud, had een boekje besteld bij de labradorvereniging dat heet "De vroege opvoeding van een retrieverpup", best wel een aanrader voor mensen die nog niet eerder een labje hebben opgevoed.(kort citaat)
Week 7-12 (hier zitten de hondjes nu in)
Dit noemen we de socialisatieperiode.
Nu moet de pup ontdekken dat de wereld groter is dan het eigen huis en de eigen tuin.
Ook moet hij wennen aan het verkeer en allerlei normale dagelijkse situaties.
Via contacten met mensen en honden leert hij zich sociaal te gedragen.

Merk zelf ook aan mijn hondjes dat ze daar nu veel behoeften aan hebben, als het mij lukt ga ik van de week met twee hondjes tegelijk maar eens even een stukje naar buiten.
Ik ga al een heel stuk met ze mee, doordat er hier veel gebeurd in de huiskamer, ze zien vreemde mensen, ze horen alle huiskamer geluiden vanaf het begin al, ook in de tuin is er leven genoeg, veel stemmen van buren, boorgeluiden, want er wordt weleens een nieuwe schutting ergens geplaatst, vliegtuigen die over vliegen, andere honden in de tuinen die blaffen, ze kijken er niet eens meer van op.
Maar echt naar buiten moet nu ook gaan plaats vinden.
Sommige hondjes hebben al een halsbandje om die hun eigenaar hier heeft achter gelaten, ook daar zijn ze niet van onder de indruk, maar hun nest genootjes vinden het wel een leuk spelletje om hieraan te bijten en te trekken, dat is de reden dat ik ze maar soms een paar uur laat zitten, en dan toch maar af doe.
Als ik heel eerlijk ben merk ik nu dat het goed is dat de hondjes naar hun nieuwe baasjes toegaan, dit omdat ik nu van alles uit de kast moet trekken om ze wat nieuws te bieden, je merkt dat ze zich gaan vervelen, en dan gaan ze elkaar maar pesten.
Ook als ze buiten hun plek komen (kamerkennel of de afgezetten tuin), merk ik dat ze beginnen te protesteren als ze weer terug gezet worden, ze kunnen dan behoorlijk wat geluid gaat produceren, daaraan merk ik dus dat ze er behoeften aan hebben hun wereldje groter te gaan maken, en ze genieten van individuele aandacht.
Zo zie je maar ook ik, die echt zoiets had van hoe moet ik hier ooit afstand van doen, ga me er steeds meer bewust van worden dat ik niet aan mijzelf moet denken maar aan het belang van wat de hondjes nodig hebben.
Maar genieten doe ik nog steeds volop van de kleintjes( nou ja kleintjes de meeste zijn dik boven de 6 kilo) til me er een hernia aan, hahahahahaha.
Wens jullie een gezellige zondag, zal vast lukken met dit prachtige weer, en ik ga even verder met de papierwinkel.

O, ja heb nog geen leuk baasje gevonden voor het mooie zwarte reutje,(dit even ter informatie).